سراي بي دل

 سال دیگه که گل دادن درختانو می کنیم تن هامونو با رختامیریم با هم دامن صحرا و دشتبازم می خندیم به روزای سختاصدتا گره به مکر دشمن زدیمتا پیدا شه دوباره شانس و بختاما که نشد خم قدمون با ستم !فقط دوید تو سراي بي دل...

یه آسمون ؛ یه قلب ِ بی ستارهیه بی نشون ؛ ابرای پاره پارهکاشکی به حال وروزم اون تیکه ابربارون بشه ؛ شب تا سحر بباره حبیب اوجاری1393.1.27 سراي بي دل...